De match
Dimphna Meijer
Universitair docent en onderzoeker
Doeko Bosscher
Alumnus en gepensioneerd papierfabrikant
Tekst: Dayinta Perrier
© Sam Rentmeester
Sinds zijn vrouw is gediagnostiseerd met Parkinson, volgt alumnus Doeko Bosscher met interesse de laatste wetenschappelijke ontwikkelingen rondom deze ziekte. Nu steunt hij het onderzoek van Dimphna Meijer, universitair docent bij Technische Natuurwetenschappen, met een financiële bijdrage. “Haar onderzoek zie ik als een bouwsteen om de kennis over de ziekte uit te breiden en uiteindelijk Parkinson te begrijpen.”
Contact. Voor mensen is dit essentieel. Maar ook in de hersenen lijkt dit een sleutelrol te vervullen. Neuronen treffen elkaar op een ontmoetingsplek, de synaps, om informatie uit te wisselen. Zo sturen ze het lichaam aan in bewegingen. Is het contact tussen de twee neuronen niet goed, dan wordt de informatie niet goed overgedragen. Moeite met kleine bewegingen of een tremor kunnen hiervan het gevolg zijn. Het zijn uitingen van de ziekte van Parkinson. Maar wat is goed contact? Doeko Bosscher, TU-alumnus en gepensioneerd, heeft de ziekte van Parkinson van dichtbij ervaren. Meer dan twintig jaar geleden werd zijn vrouw gediagnostiseerd met deze ziekte. Vorig jaar is ze overleden. “Meer kennis over de ziekte is zo belangrijk om deze beter te kunnen behandelen”, zegt Bosscher. Daarom steunt hij nu het onderzoek van Dimphna Meijer, universitair docent aan de faculteit Technische Natuurwetenschappen (TNW), via het Universiteitsfonds. Meijer werkt aan een kunstmatige synaps. “Er gebeurt ontzettend veel in het lichaam van iemand met deze ziekte. Eigenlijk teveel om Parkinson goed te leren begrijpen”, zegt de onderzoeker. “Door los een enkel sleutelelement na te maken kunnen we de kennis over de ziekte stapsgewijs uitbreiden.”
En juist het systematisch ontrafelen van de ziekte is wat Bosscher aantrekt tot dit onderzoek. “De ziekte van Parkinson is nu niet te genezen, er is alleen medicatie om de klachten mogelijk te verminderen”, zegt Bosscher. “Het onderzoek van Meijer is echt gericht op het begrijpen van de ziekte. Pas als die basiskennis er is, zijn betere behandelmethoden mogelijk.” Daarnaast heeft het project nog iets bijzonders volgens Bosscher. “Meijer maakt een kunstmatige synaps, iets waar ik tot nu toe niet eerder van had gehoord. Met zo’n artificieel model van het brein kun je factoren onderzoeken die je nooit zou kunnen testen op mensen of dieren. Denk bijvoorbeeld aan de invloeden van pesticiden op de ziekte, met de minibreintjes van Meijer kun je daarnaar kijken,” aldus Bosscher.
‘Voor mij is dit de eerste keer sinds lange tijd dat ik contact heb met iemand die te maken heeft gehad met Parkinson’
‘Mijn financiële bijdrage is een dierbare manier om bij te dragen aan een onderzoek dat mij persoonlijk raakt’
Persoonlijk verhaal
Naar aanleiding van de interesse van Bosscher in Meijers onderzoek hebben ze elkaar ontmoet in het lab van Meijer. Bosscher is alumnus van de faculteit Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek & Materiaalkunde en was lang werkzaam in de papierindustrie. Een bio-nanoscience laboratorium is nieuw voor hem. “Het is heel anders dan ik had verwacht”, zegt Bosscher. “En het is indrukwekkend dat onderzoekers zoveel kennis kunnen vergaren in een klein lab met slechts enkele apparaten.” Tijdens het bezoek praten Bosscher en Meijer niet alleen over het onderzoek. Ook het persoonlijke verhaal van Bosscher komt ter sprake. “Voor mij is dit de eerste keer sinds lange tijd dat ik contact heb met iemand die te maken heeft gehad met Parkinson”, zegt Meijer. “Zijn verhaal over zijn vrouw maakt veel indruk op mij en bevestigt ook de relevantie van dit onderzoek.” Daarnaast kan Meijer ook sparren met Bosscher over het leiden van een onderzoeksgroep. “Het opzetten en onderhouden van een groep lijkt in veel opzichten ook op het leidinggeven aan een bedrijf”, zegt Meijer. “Een vraag die me bijvoorbeeld bezighoudt is hoe ik de juiste mensen vind. Het is waardevol om iemands mening daarover te horen die aan het einde van zijn carrière staat.” Op het moment staat er nog geen nieuwe ontmoeting op de agenda tussen Bosscher en Meijer. “Ik zie het voornamelijk als een financiële steun”, zegt Bosscher. “Een onderzoeker zoals Meijer, die ook leiding geeft aan een groep, moet naast onderzoek ook de geldstromen verzorgen. Daardoor wordt ze, mijns inziens, te veel afgeleid van de wetenschap. Mijn financiële bijdrage is een dierbare manier om bij te dragen aan een onderzoek dat mij persoonlijk raakt. Mocht Meijer advies willen over het leiden van haar groep, dan sta ik zeker voor open voor contact.”
Dankzij bijdragen als die van Doeko Bosscher kan het Universiteitsfonds het onderzoek van Dimphna Meijer en andere projecten steunen. Ook bijdragen? Bekijk de verschillende Tech for Impact 2023 projecten.