Samen met je medestudenten praktijkervaring opdoen in het buitenland. Die kans kregen Elize van Dongen, Cecile Kwa, Tom Houben, Juwe van Vliet, Max de Man en Guus Meinema. Ze verbleven bijna drie maanden in het binnenland van Suriname om onderzoek te doen naar wateroverlast. Het project regelden ze volledig zelf, zoals contacten leggen en fondsen werven. “Data die in Nederland gewoon beschikbaar zijn, moesten we zelf verzamelen”, vertelt Elize. “Zo hebben twee mensen een hele dag bij de rivier gezeten om het waterpeil te meten.” De wateroverlast in het gebied wordt veroorzaakt door de stijgende zeespiegel, het veranderende regenseizoen en het kappen van beplanting. “Dat uit zich in oeverafkalving, waterschade aan huizen en landerosie. We hebben een oeverbeschermingsconstructie ontworpen die helpt bij het verstevigen en terugwinnen van oever. Dankzij fondsen hebben wij de eerste 30 meter van deze houten constructie kunnen bouwen, samen met de dorpelingen. We kregen mangroves om de grond te verstevigen tegen landerosie, en deze hebben we samen met hen geplant. Ook hebben we een business case geschreven voor het ophalen van geld om de constructie af te maken.” Daarnaast maakten ze drie informatieborden in de lokale taal Aukaans, met tips wat dorpelingen zelf kunnen doen tegen erosie. Zoals: plantjes laten staan, en geen huizen bouwen in lager gelegen delen van het dorp. De studenten vonden de reis indrukwekkend. “Slechte elektriciteit, geen wifi, er zijn nauwelijks wegen in het gebied, een deel van het vervoer gaat zelfs nog per boot. Het was een waardevolle leerervaring, een mooie aanvulling op je studie in Delft.” Zonder Weisz, zijn voormalige studente Parya Lotfi en bewoners van Buitenhof was dit kunstwerk er nooit gekomen. Mira Mí, wat Papiaments is voor ‘zie mij’, maakt deel uit van het Nobis Community Art project van Canidream. Hierbij werken TU-studenten, kunstenaars en ‘community builders’ samen om de buurt te ‘verbinden’ en te verfraaien. Lotfi: “Tijdens workshops konden jongeren, senioren, basisschool­kinderen en vluchte­lingen vertellen wie hún held is. Familieleden kwamen het vaakst naar voren.” Waarom juist vaders zoals Rafaela centraal staan? “Het gemis van een kind is zo’n krachtig en universeel verhaal. En een vechtscheiding is één van de weinige domeinen waar mannen in het nadeel zijn”, zegt Weisz. Mira Mí wordt onderdeel van een kunstroute door heel Delft. “Ook daar willen we TU-studenten bij betrekken.”